Wees gevreesd! Het einde nadert!

Een nieuwe blog van Auke de Vries

Hooggeachte bloglezertjes

Hoogstwaarschijnlijk is dit de laatste blog betreffende de maya opdracht van de laatste periode van het tweede jaar. Ik houd het simpel. Ik begin met vertellen hoe het gaat bij mijn karakteropdracht. En daarna zal ik vertellen hoe het gaat met de opdracht van de omgeving. Aan het eind zal ik nog even vertellen wat mijn planning is voor de laatste dagen.

Mijn lieve brandpaal
Ik had al vrij vroeg een modeltje gemaakt voor de karakteropdracht. Het was toen een vlug ideetje. Ik liet hem toen springen. Nu heb ik echter een veel gedetaileerder modeltje gemaakt die ook veel mooier is. Ik heb afgelopen week vooral aan de brandpaal gezeten. Ik heb naast enkele kleine veranderingen vooral aanpassingen aan zijn gezicht. Ik heb er uiteindelijk voor gekozen
om geen ogen of mond in het gezicht te plaatsen. Hierdoor verplicht ik mezelf om meer met het gehele lichaam duidelijk te maken. Dit lijkt me wel interessant. Ik heb er skelet ingezet, en ben erachter gekomen dat het een hoop werk is om alles een beetje kloppend te krijgen. Wat ik er vooral van geleerd is, is dat de volgorde waarin je dingen doet erg belangrijk is. Als je bepaalde dingen gedaan hebt, zoals het samenvoegen van het skelet en het figuurtje, kun je dat moeilijk ongedaan maken zonder dat de aanpassingen die later gemaakt zijn volledig verloren zijn.

Ik heb ook een tijdje gezeten aan het toevoegen van conrols, handvatten die het makelijker maken om een karakter te
animeren. Hierbij had ik veel aan de tutorials die ik afgelopen weken langzaam van het internet "geleend" heb. in dit paketje tutorials staan nog veel meer
handige tips, maar dat is nu even te veel om allemaal te snappen. Ik heb voor mijn karakter al een heel verhaaltje in mijn hoofd zitten. Een simpel verhaaltje waar niet te veel poespas voor nodig is.

"De brandpaal staat slaperig aan de kant van de weg. Plotseling ziet hij rechts van zich een brand. Hij springt snel naar de brand toe, maar onderweg ziet hij een brandweerauto die hem langzaam wil passeren. Dit pikt hij niet, en hij begint harder te rennen. Hij ziet een skateboard en hij gaat daarop verder. Uiteindelijk spuit hij op het wegdek, waardoor de brandwe
erauto uitglijdt. Doordat de brandweerauto is uitgeschakelt kan hij rustig het brandje blussen. Aan het eind ziet hij dat achter zich de hele stad in brand staat door de brandweerauto die hij onklaar heeft gemaakt."

Hier is een youtubefilmpje van mijn br
andpaal in actie, met een gekke camerabeweging erachteraan.






De fabriek
Met de fabriek gaat het ook een lekker gangetje, het enige nadeel is, dat dat gangetje een behoorlijk lang gangetje is. Ik ben hoogstwaarschijnlijk over de helft, maar er moet nog een hele hoop gedaan worden. Ik heb weer een aantal onderdelen van de fabriek afgerond. Ik heb het deel waar het tandwiel eraf valt en het deel waar het tandwiel weer gemaakt wordt. Qua machines ben ik nu ongeveer klaar. Ik moet alleen nog zorgen dat alles goed bij elkaar komt. En dat het duidelijk wordt dat het een grote machine is die zichzelf in stand houd. Ik hoop vandaag en morgen te zorgen dat alles in één scene staat en verbonden is met elkaar. Ik ga de losse fabrieksonderdelen verbinden met een stel
sel van verticaal georienteerde pijpen. en verbindingsstukken. Ik wil ook nog proberen om de doosjes die loskomen door het grote deffect door de hele fabriek heen te laten gaan door middel van zwaartekracht. Aan het eind is wordt het tandwiel met een grijparm weer terug op zijn plaats gebracht. Ik heb al aardig in mijn hoofd, hoe ik alles in beeld ga brengen. Er zal binnen de enorme scene wel het één en ander gesmokkeld worden met tijd en met loopjes.


Hier is het onderdeel van de fabriek dat tandwielen maak
t



Plannen (en eventuele noodplannen)
Ik heb grootse plannen, maar de vraag is of het allemaal mogelijk is. Tot nu toe is mijn rendertijd niet zo vaak te hoog geweest. Het is de vraag of bij de fabriekscene waar alle onderdelen inzitten, de rendertijd ook nog laag blijft. Mijn karakter is zonder achtergrond ook vrij snel te renderen. Ik probeer eerst de fabriek helemaal in elkaar te zetten, en dat filmpje af te maken, als ik dan nog genoeg tijd over heb, ga ik het verhaaltje van m'n brand
paal uitwerken. Als ik weinig tijd over heb, maak ik een kleine karakteranimatie, en wellicht later het verhaaltje. En nu ga ik weer modelen en animeren en renderen, zodat een volgende blog mijn eindprojecten te zien zijn.


Gegroet lieve bloglezertjes,


Auke

Auke de Vries

maya is even too busy with renderen, just vermaak yourzelf

Ik ben al een stukje verder met mijn brandkraan en met mijn fabriek, maar vooral dat laatste.

Brandkraan

Ik ben van plan om de brandkraan te kiezen als mijn definitieve karakter voor de karakteropdracht, maar ik ben wel bezig om een nieuwe model voor dit karakter te maken. Ik heb voor de les van Paul alvast een modelletje van karton gemaakt. Hier is een heroisch gephotoshopte collage. Ik weet nog niet helemaal zeker of ik er ogen op ga doen of niet, omdat ik nog niet volledig op de hoogte ben van de mogelijkheden in maya.

Fabriek

Voor Maartens les heb ik al een groot gedeelte van het geheel geanimeerd. Ik heb het concept ook iets uitgewerkt. Ik ga een fabriek maken die zich zelf in stand houdt/repareert. Het filmpje begint met een tandwiel van de fabriek die kapo

t gaat en naar bened

en valt, vervolgens gaat de camera langzaam naar beneden, en ontdek je wat

 de fabriek aan het maken is, aan het eind blijkt dat de fabriek een nieuw tandwiel aan het maken is en die op de plaats van het missende tandwiel plaatst. De omgeving bestaat voornamelijk uit verticaal georienteerde buizenstelsels, en horziontaal georienteerde lopende banden. Aan alle kanten is het onduidelijk waar de lopende banden en buizen eindigen. Hier is de concept art die ik voor deze omgeving gemaakt heb met photoshop 

En hier zijn twee gemodelde en geanimeerde onderdelen van de fabriek

filmanalyse stuttgart

Dag zeldzame bloglezertjes, hier is mijn filmanalyse over stuttgart

Afgelopen week, ben ook naar Stuttgart geweest. Ik heb een heleboel verschillende filmpjes gezien. Hele goede hele en hele slechte. Simpele en ingewikkelde. Ook verbaasde ik mij over de hoeveel verschillende handschriften ik in de animatiestijl mogelijk waren. Ik heb er zoals waarschijnlijk de meeste bezoekers enorm veel inspiratie vandaan meegenomen. Ook begint er als je een reeks goede filmpjes achter elkaar ziet, een gevoel te borrelen dat zegt: beter worden, beter worden beter worden!!! Ik kreeg door dat er toch een heleboel goede animatoren rondlopen op deze vriendelijke aardbol en dat ik wanneer ik maar half zo goed wil worden toch een heleboel tijd in moet steken. Dat wist ik van te voren ook wel, maar op een bepaalde manier stimuleerde dat wel.

 

Ik zal beginnen met het bespreken van de een van de beste films die ik gezien heb, vervolgens is het de beurt van de slechtste, en ik sluit af met hoe ik een film van mij in het festival zou willen zien. Het is wat jammer dat we achteraf pas de opdracht mee kregen om twee filmpjes te bespreken, want dan had ik waarschijnlijk wat aantekeningen gemaakt tijdens het kijken van de films (al heb ik daar een hekel aan, omdat ik dan elementen van de films kan missen). Omdat ik dit niet gedaan heb en omdat maar weinig filmpjes van het festival op internet te kijken zijn, kan mijn beschrijving van de filmpjes af en toe wat incompleet zijn.

 Monsieur Cok

Ik weet van de meeste films niet helemaal meer hoe ze eindigen, dit komt natuurlijk omdat ik ze maar één keer gezien hebt,  en als je 25 animaties op een dag ziet, ga je wel eens dingen door elkaar halen en vergeten. Er waren een heleboel echt goede films. Ik vond er niet eentje uitgesproken de beste, dus ik heb gewoon een van de beste gekozen. Monsieur Cok. Een goede film. Inhoudelijk gezien is het zeker goed. Het thema sprak me wel aan. Het gaat over de telkens mechanisatie van een fabriek een een narcistische baas. Ik hou wel een beetje van een film die de slechte aard van een mens laat zien. Het gaat dus over Monsieur Cok, de baas van een bommenfabriek. Deze baas is een beetje een kinderlijk eivormig mannetje dat alleen maar aan zichzelf denkt. Cok vervangt op een gegeven moment vanwege zijn zucht naar efficiëntie al zijn werknemers voor robots. Uiteindelijk worden zijn werknemers ook verwerkt in de bommen die de fabriek maakt. Eén werknemer neemt het tegen hem op. En hoe het afloopt ben ik een beetje vergeten. Het verhaal wordt zover ik weet heel goed verteld. Er zit weinig verwarring in. Het mooiste aan de film vond ik de techniek. Het was een cut-outfilm, en niet zomaar één. Het bestond uit geweldige 2D tekeningen, maar ook uit foto’s van 3d sculpturen. De tekeningen waren zo echt dat je niet kon zien of het een sculptuur of een tekening was. Dit alles was op een cartoonachtige manier getekend, gesculptuurd en geanimeerd. Het leek soms wel een 3D animatie, maar dat komt doordat het verschuiven van verschillende dieptelagen. Het was al met al een mooie film. Ik hoop dat ik hem ergens nog een keertje terug zie

 Fishing with Spinoza

Bij een aantal films zat ik mijzelf soms af te vragen waarom ik naar deze film zat te kijken en niet gewoon een lekker ijsje op het terras zat te eten. Bij Kijk-Wij-Doen-Ook-Aan-Kunst-Dus-Wij-Gaan-Lekker-Flitsende-Epilepsie-Filmpjes-Maken-Die-Gaan-Over-Een-Bepaald-Vaag-Idee-En-Wat-Totaal-Niet-Overkomt-Filmpjes kijk ik sowieso weg. Maar bij ‘Fishing with Spinoza’ kreeg ik gewoon spontaan plaatsvervangende schaamte. De Stijl vond ik wel okay en ik hou ook wel een beetje van absurde humor. Maar ‘Fishing with Spinoza’ ging werkelijk waar nergens over, de kadrering sloot daar keurig op aan: ging ook nergens over. En het allerergste was de timing. Als alle stiltes ongeveer 20 keer minder waren, dan was had ik misschien één keer minder gezucht en gekreund. Het was echt verschrikkelijk. Ik kreeg medelijden met de maker toen ik dit keek. Ik vroeg en vraag me nog steeds af hoe je toch over zulke slechte timing heen kan kijken. Het geluid was trouwens ook niet lekker gemixt. Ik was verbijsterd dat zoiets het filmfestival kon halen. Dat er mensen zijn die zweef-teef-filmpjes leuk vinden, kan ik nog ergens begrijpen, maar liefhebbers van dit verklaar ik nog gekker dan Frans-Bauwer-fans.

 Ik in de studentencompetitie

Allereerst moet ik zeggen dat het een moeilijke vraagstelling is. Wanneer je precies weet wat je ding is en wat niet, kan ik me voorstellen dat het een stuk makkelijker is om te zeggen welke film jij je voorstelt als jouw eigen inzending op een studentencompetitie. Tot nu toe heb ik bij het maken van de animatiefilms in verschillende technieken, nog niet echt één gehad waarvan ik denk, dat wil ik totaal niet doen. Al neig ik meer naar 2D en misschien 3D. Misschien een beetje zoals de ‘Monsieur Cok’ manier. Ik denk dat mijn filmpje een beetje een filmpje wordt met droge humor, want die kant schiet ik vrijwel altijd op. Ik zie een filmpje voor mij dat verhaaltechnisch wel goed in elkaar zit, niet dat dat nu altijd lukt, maar ik hoop dat ik dat uiteindelijk wel een beetje onder de knie krijg. Ik hoop ook dat het geluid in orde zou komen. Ik denk dat ik met behulp van familie al een aardig eindje zou kunnen komen.

Dankjewel voor het lezen!

periode 4

Lieve bloglezers, bloglezeressen en christoffel.

Ik geloof dat het een beetje de bedoeling was om je blog bij te houden rond de opdrachten van periode 4. Dus ach, laat ik dat ook gewoon maar doen. Allereerst ga ik kort de omgevings-opdracht bespreken, vervolgens ga ik kort de karakter-opdracht bespreken. Als laatste zal ik nog kort even vertellen wat ik allemaal heb uitgespookt in stuttgart

Omgevings-opdracht
Ik geloof dat we bijna halverwege de opdrachten zijn, bij deze opdracht moet je een omgeving modelen en zonder karakters een animatie maken. Het doel van deze opdracht is vooral expirimenteren met bijvoorbeeld licht geluid en texturen. Ik ben bezig met een een fabriek. Deze fabriek bestaat uit pijplijnen en lopende banden die van boven naar beneden gaan. Het idee is dat het een beetje in een zwarte leegte staat, en dat het eeuwig doorgaat. Hoe ik de animatie laat lopen is nog niet helemaal zeker, maar ik denk dat de kijker eerst ziet hoe een onderdeel van de fabriek kapot gaat en valt. Deze valt in een pijplijn, en dit volgen we tot het terecht komt op de lopende band. Dan komt het uiteindelijk beneden aan weer op de plek waar het kapot ging. Omdat de bovenkant hetzelfde is als boven, krijg je gelijk het idee dat het eeuwig door gaat.
Hier is een testje met een lopende band


Karakter-opdracht.
Met de karakteropdracht moeten we een karakter animeren. We zijn nu vooral bezig met het leren hoe je een karakter animeert. Het modelen, riggen, ik hoop binnenkort ook de hendels. Ik heb wel een snel proefje gedaan met een karakter dat ik mogelijk ga kiezen:
mijn geweldige brandkraan


Stuttgart.
Ik ben vorige week naar stuttgart geweest. Ik heb een boel filmpjes gekeken. Dat was leuk en ik heb er veel inspiratie mee opgedaan. Wellicht zet ik de opdracht die ik heb gekregen over het beoordelen van twee filmpjes binnenkort ook wel op deze blog.

Dank u voor het lezen van deze uiterst interessante blog. Voor huis-aan-huis-bladen of voor huwelijksaanzoeken, kunt u altijd bellen naar een denkbeeldig telefoonnummer

Kus

drie periodes animatie

Ik leef nog! Is het heus? Even knijpen... Au! Ja ik leef nog!

Ja Ik heb iets van negen maanden niets van mij laten horen, dus het is weet tijd voor mijn negenmaandelijkse Blog-Update! Want er kan heel veel gebeuren in precies negen maanden, maar helaas, weer niemand zwanger gemaakt. Wel heb ik nieuwe schoenen gekocht en de appelsap was in de bonus.Maar ik heb me voorgenomen deze blog te maken voor mijn studievoortgang, want daar had onze vorige studieloopbaanbegeleider toch ernstig op gewezen.

Er zijn drie periode's voorbij gegaan. Ik zal per periode vertellen wat ik gedaan heb (de opdracht en mijn invulling). En ik zal hier en daar wat testjes en eindprojecten weergeven. Daarna zal ik er een beetje op los gaan reflecteren.

Periode 1 Tekenfilm

De opdracht van deze periode was: Maak een animatiefilm! De enige beperking die gegeven was, was dat er interactie moest zijn tussen twee karakters. Ik heb uiteindelijk maar één karakter genomen, maar dit mocht ook. Uiteindelijk koos ik er voor een animatie te maken over een schaap die niet kan slapen. Behalve animatielessen kregen we ook lessen over software en techniek en modeltekenen. Bij software en techniek kregen we lessen over TV Paint, After Effects. Bij modeltekenen moesten we poedelnaakte modellen natekenen.

De eerste periode beviel me wel. Het was heel anders dan wat ik gewend was van de propedeuse. Veel minder zweverig, veel gerichter en gezelliger. Voordat ik aan de kunstacademie begon, had ik al wat geëxpirimenteerd met animatie. Dit was toch weer heel anders. We kregen andere programma's, maar ook het bedenken en uitwerken van een verhaal moest anders gedaan worden. In de propedeuse leer je na te denken over elke keuze die je maakt. Dit komt ook heel erg van pas bij het bedenken van een verhaal en bij het maken van een storyboard.  De nieuwe programma's waren ook heel interessant. Wanneer je les krijgt in allerlei nieuwe programma's, zie je dat er nog veel meer mogelijk was dan je daarvoor dacht.  Ook de modeltekenlessen waren handig. Je leert kijken, en nu je bezig bent met animatie weet je ook waar naar je moet kijken.

Periode 2 Poppenanimatie

De tweede periode moesten we voor het eerst samenwerken in een groepje van vier mensen en ook voor het eerst animeren in de ruimte, dus minder beeldscherm, meer gepriegel. Ook dit was leuk. We moesten iets doen met de seizoenen. We bedachten verhaaltjes, mijn verhaal werd gekozen. En vervolgens gingen we dingen bouwen en poppetjes in elkaar zetten. Dit duurde langer dan ik had verwacht. Maar het animeren zelf ging weer sneller. Uiteindelijk heb ik de boel aan elkaar gemonteerd. 'Control' was het resultaat. Ook kregen we voor het eerst les in maya, een 3D computer programma. Ik heb enorm veel gevloekt en getiert, maar uiteindelijk is het toch aardig gelukt de basis van de basis onder de knie te krijgen. We moesten een filmgenre kiezen en daar een decor voor uitwerken in 3D. Flauwe droogkloot die ik ben, moest natuurlijk weer het erotische genre kiezen. Pas later werd gezegd dat er ook geanimeerd moest worden. Toch vond ik het animeren van viespeukerij uiterst leerzaam.

Ik had hiervoor wel piepkleine testjes gedaan met kleifiguurtjes en geanimeerd met stoffen beestjes, maar met poppenanimatie had ik heel weinig ervaring. Het was heel anders dan ik gedacht had, weinig klei, meer frame. Er moest vooraf toch veel meer bedacht worden dan ik verwachtte. Het samenwerken bij het maken van een animatie was niet helemaal nieuw voor mij, maar wel op deze manier. Onze taken waren niet helemaal duidelijk verdeeld, toch liep het wel lekker. Wat ik merkte is, dat ik niet graag de eindredactie uit handen geef, als ik niet zeker ben van een beter resultaat. Ik heb alles toch graag op mijn eigen manier, tenzij iemand aantoonbaar een betere manier weet. 3D computer animatie was helemaal nieuw voor mij. Het was even vervelend om in het begin een beetje aan de slag te kunnen, maar uiteindelijk wordt je door je eigen resultaat verbaasd. 3D computer animatie is zeker iets waar ik zeker verder nog dingen mee wil doen.

Periode 3 Minor Character Design

Deze periode was weer een heel andere periode. Maar dit is natuurlijk logisch voor een minor. Eerst even een uitleggen waarom ik deze minor gekozen heb. Deze minor sprak mij het meest aan omdat het ging om een samenwerking met mensen uit een totaal ander land. Dit heb ik nog nooit eerder gedaan. Bovendien leek het me wel interessant om mij meer te gaan verdiepen in 'karakters' van animatie. Andere minors waren ook interessant, maar omdat je nooit zeker weet dat volgend jaar eenzelfde minor gegeven zou worden. De eerste twee weken kregen we wat globale lessen over karakters en verhalen vertellen. Deze lessen vond ik heel erg interessant omdat we bij de normale animatielessen weinig globale informatie krijgen. Daarna kwamen de britten op bezoek, we ontwierpen karakters. We maakten koppels. Ik en Helen gingen een animatie maken. En voordat we het wisten waren de Britten alweer verdwenen naar hun hoofdkwartier, om daar de samenwerking voort te zetten. De samenwerking liep opzich goed, ondanks het feit dat er maar weinig communicatie was. Uiteindelijk hebben we mijn verhaal gekozen, en uitgewerkt. We hebben onze eigen karakters getekend, en ik heb alles gemonteerd en het geluid geregeld. Fishing, een animatie over een eskimo en een gek wezen die allebei vis proberen te vangen, was het resultaat van onze samenwerking.

Het was een leuk project. Het was een hele andere vorm van samenwerken dan wat ik ooit gedaan had. Ik werkte samen met een onbekende, iemand die ik tijdens mijn samenwerking helemaal niet zou zien, en iemand die een hele andere taal sprak. Het leuke van animatie, vooral animatie zonder dat er gepraat wordt, is dat het eigenlijk best universeel is en dat er op gebied van verhaal en verhaalvertelling niet veel verschilt. Ook bij deze samenwerking trok ik de laatste taken naar mezelf toe. Dit omdat ik wist dat Helen niet zo erg bekend was met computerprogramma's en ik van mezelf wist dat ik de klus wel kon klaren.

Reflectie

Waar sta ik nu? 

Ik sta hoogstwaarschijnlijk aan het begin van mijn animatiecarière. Ik ben erg benieuwd naar de volgende periode, omdat ik het idee heb dat ik daarna een veel completer beeld heb van wat er kan met animatie en dus ook veel meer kan zeggen wat ik wil. Ik heb nu de meest belangrijke vormen van animatie verkend, tekenfilm, poppenanimatie en 3d computeranimatie. Ik heb het gevoel dat ik nog maar heel erg aan het begin sta van alles. Omdat alles nog nieuw en relatief ondoorzichtig is.

Welke inzichten heb ik verworven? 

- Ik ben erachter gekomen dat animatie echt iets voor mij is. Docenten zien dat ik er handigheid in heb, een handigheid die altijd verbeterd kan worden. 

- Ook ben ik erachter dat ik vrij goed naar mijn eigen werk kan kijken en kritiek kan geven. Ik zie vaak wat fout is en wat verbeterd kan worden. 

- Soms verbeter ik dingen niet uit tijdgebrek, soms uit laksheid. 

- Ik ben erachter dat ik harder werk en dingen sneller afkrijg wanneer er een deadline is. Ik werk wel vaak een beetje op het laatste moment, maar het komt wel af. Ook werkt een samenwerking motiverend. Ik loop liever voor als iemand afhankelijk is van mij dan wanneer ik iets voor mezelf moet doen.

- Ik heb gemerkt dat ik wanneer bij een samenwerking niet duidelijk vast staat wie beslissingen neemt, of wanneer ik niet zeker ben van een goede uitkomst, ik graag de touwtjes in handen heb. Ik wil dan de eindredactie doen, om zeker te zijn van een goed eindresultaat.

Hoe ga ik om met sterke en zwakke punten?

- De beste manier om achter mijn sterke punten te komen is feedback vragen van mensen. Ik doe dit door gewoon naar de les te gaan waar docenten automatisch goede en slechte punten opmerken. Maar ik doe dit ook door dingen op internet te zetten en te kijken wat mensen daar van mijn werk vinden.

- Zwakke punten vind ik makkelijker om zelf te vinden. Maar anderen kunnen ook vertellen wat ze goed en wat ze slecht vinden.

- Ik probeer zoveel mogelijk te doen aan mijn zwakke punten. Ik probeer altijd een beetje voor te lopen zodat ik niet alles op het laatste moment moet doen, het lukt niet altijd, maar dat is ook niet altijd mijn schuld.

- Een ander punt is dat ik soms te snel tevreden ben, omdat ik het eigenlijk zat ben om weer met hetzelfde bezig te zijn. Ik heb het gevoel dat ik hier al aardig vorderingen in maak. Ik vind het minder erg om telkens maar weer te verbeteren en te verbeteren. Omdat ik in mijn achterhoofd houd dat het eindresultaat waarschijnlijk veel beter wordt.

Dat waren dus de eerste drie periodes van animatie. Bedankt voor het lezen, lieve bloglezertjes en misschien tot over weer negen maanden!

Hou Doe