donderdag 16 april 2009

drie periodes animatie

Ik leef nog! Is het heus? Even knijpen... Au! Ja ik leef nog!

Ja Ik heb iets van negen maanden niets van mij laten horen, dus het is weet tijd voor mijn negenmaandelijkse Blog-Update! Want er kan heel veel gebeuren in precies negen maanden, maar helaas, weer niemand zwanger gemaakt. Wel heb ik nieuwe schoenen gekocht en de appelsap was in de bonus.Maar ik heb me voorgenomen deze blog te maken voor mijn studievoortgang, want daar had onze vorige studieloopbaanbegeleider toch ernstig op gewezen.

Er zijn drie periode's voorbij gegaan. Ik zal per periode vertellen wat ik gedaan heb (de opdracht en mijn invulling). En ik zal hier en daar wat testjes en eindprojecten weergeven. Daarna zal ik er een beetje op los gaan reflecteren.

Periode 1 Tekenfilm

De opdracht van deze periode was: Maak een animatiefilm! De enige beperking die gegeven was, was dat er interactie moest zijn tussen twee karakters. Ik heb uiteindelijk maar één karakter genomen, maar dit mocht ook. Uiteindelijk koos ik er voor een animatie te maken over een schaap die niet kan slapen. Behalve animatielessen kregen we ook lessen over software en techniek en modeltekenen. Bij software en techniek kregen we lessen over TV Paint, After Effects. Bij modeltekenen moesten we poedelnaakte modellen natekenen.





De eerste periode beviel me wel. Het was heel anders dan wat ik gewend was van de propedeuse. Veel minder zweverig, veel gerichter en gezelliger. Voordat ik aan de kunstacademie begon, had ik al wat geëxpirimenteerd met animatie. Dit was toch weer heel anders. We kregen andere programma's, maar ook het bedenken en uitwerken van een verhaal moest anders gedaan worden. In de propedeuse leer je na te denken over elke keuze die je maakt. Dit komt ook heel erg van pas bij het bedenken van een verhaal en bij het maken van een storyboard.  De nieuwe programma's waren ook heel interessant. Wanneer je les krijgt in allerlei nieuwe programma's, zie je dat er nog veel meer mogelijk was dan je daarvoor dacht.  Ook de modeltekenlessen waren handig. Je leert kijken, en nu je bezig bent met animatie weet je ook waar naar je moet kijken.

Periode 2 Poppenanimatie

De tweede periode moesten we voor het eerst samenwerken in een groepje van vier mensen en ook voor het eerst animeren in de ruimte, dus minder beeldscherm, meer gepriegel. Ook dit was leuk. We moesten iets doen met de seizoenen. We bedachten verhaaltjes, mijn verhaal werd gekozen. En vervolgens gingen we dingen bouwen en poppetjes in elkaar zetten. Dit duurde langer dan ik had verwacht. Maar het animeren zelf ging weer sneller. Uiteindelijk heb ik de boel aan elkaar gemonteerd. 'Control' was het resultaat. Ook kregen we voor het eerst les in maya, een 3D computer programma. Ik heb enorm veel gevloekt en getiert, maar uiteindelijk is het toch aardig gelukt de basis van de basis onder de knie te krijgen. We moesten een filmgenre kiezen en daar een decor voor uitwerken in 3D. Flauwe droogkloot die ik ben, moest natuurlijk weer het erotische genre kiezen. Pas later werd gezegd dat er ook geanimeerd moest worden. Toch vond ik het animeren van viespeukerij uiterst leerzaam.





Ik had hiervoor wel piepkleine testjes gedaan met kleifiguurtjes en geanimeerd met stoffen beestjes, maar met poppenanimatie had ik heel weinig ervaring. Het was heel anders dan ik gedacht had, weinig klei, meer frame. Er moest vooraf toch veel meer bedacht worden dan ik verwachtte. Het samenwerken bij het maken van een animatie was niet helemaal nieuw voor mij, maar wel op deze manier. Onze taken waren niet helemaal duidelijk verdeeld, toch liep het wel lekker. Wat ik merkte is, dat ik niet graag de eindredactie uit handen geef, als ik niet zeker ben van een beter resultaat. Ik heb alles toch graag op mijn eigen manier, tenzij iemand aantoonbaar een betere manier weet. 3D computer animatie was helemaal nieuw voor mij. Het was even vervelend om in het begin een beetje aan de slag te kunnen, maar uiteindelijk wordt je door je eigen resultaat verbaasd. 3D computer animatie is zeker iets waar ik zeker verder nog dingen mee wil doen.

Periode 3 Minor Character Design

Deze periode was weer een heel andere periode. Maar dit is natuurlijk logisch voor een minor. Eerst even een uitleggen waarom ik deze minor gekozen heb. Deze minor sprak mij het meest aan omdat het ging om een samenwerking met mensen uit een totaal ander land. Dit heb ik nog nooit eerder gedaan. Bovendien leek het me wel interessant om mij meer te gaan verdiepen in 'karakters' van animatie. Andere minors waren ook interessant, maar omdat je nooit zeker weet dat volgend jaar eenzelfde minor gegeven zou worden. De eerste twee weken kregen we wat globale lessen over karakters en verhalen vertellen. Deze lessen vond ik heel erg interessant omdat we bij de normale animatielessen weinig globale informatie krijgen. Daarna kwamen de britten op bezoek, we ontwierpen karakters. We maakten koppels. Ik en Helen gingen een animatie maken. En voordat we het wisten waren de Britten alweer verdwenen naar hun hoofdkwartier, om daar de samenwerking voort te zetten. De samenwerking liep opzich goed, ondanks het feit dat er maar weinig communicatie was. Uiteindelijk hebben we mijn verhaal gekozen, en uitgewerkt. We hebben onze eigen karakters getekend, en ik heb alles gemonteerd en het geluid geregeld. Fishing, een animatie over een eskimo en een gek wezen die allebei vis proberen te vangen, was het resultaat van onze samenwerking.




Het was een leuk project. Het was een hele andere vorm van samenwerken dan wat ik ooit gedaan had. Ik werkte samen met een onbekende, iemand die ik tijdens mijn samenwerking helemaal niet zou zien, en iemand die een hele andere taal sprak. Het leuke van animatie, vooral animatie zonder dat er gepraat wordt, is dat het eigenlijk best universeel is en dat er op gebied van verhaal en verhaalvertelling niet veel verschilt. Ook bij deze samenwerking trok ik de laatste taken naar mezelf toe. Dit omdat ik wist dat Helen niet zo erg bekend was met computerprogramma's en ik van mezelf wist dat ik de klus wel kon klaren.

Reflectie

Waar sta ik nu? 
Ik sta hoogstwaarschijnlijk aan het begin van mijn animatiecarière. Ik ben erg benieuwd naar de volgende periode, omdat ik het idee heb dat ik daarna een veel completer beeld heb van wat er kan met animatie en dus ook veel meer kan zeggen wat ik wil. Ik heb nu de meest belangrijke vormen van animatie verkend, tekenfilm, poppenanimatie en 3d computeranimatie. Ik heb het gevoel dat ik nog maar heel erg aan het begin sta van alles. Omdat alles nog nieuw en relatief ondoorzichtig is.

Welke inzichten heb ik verworven? 
- Ik ben erachter gekomen dat animatie echt iets voor mij is. Docenten zien dat ik er handigheid in heb, een handigheid die altijd verbeterd kan worden. 
- Ook ben ik erachter dat ik vrij goed naar mijn eigen werk kan kijken en kritiek kan geven. Ik zie vaak wat fout is en wat verbeterd kan worden. 
- Soms verbeter ik dingen niet uit tijdgebrek, soms uit laksheid. 
- Ik ben erachter dat ik harder werk en dingen sneller afkrijg wanneer er een deadline is. Ik werk wel vaak een beetje op het laatste moment, maar het komt wel af. Ook werkt een samenwerking motiverend. Ik loop liever voor als iemand afhankelijk is van mij dan wanneer ik iets voor mezelf moet doen.
- Ik heb gemerkt dat ik wanneer bij een samenwerking niet duidelijk vast staat wie beslissingen neemt, of wanneer ik niet zeker ben van een goede uitkomst, ik graag de touwtjes in handen heb. Ik wil dan de eindredactie doen, om zeker te zijn van een goed eindresultaat.

Hoe ga ik om met sterke en zwakke punten?
- De beste manier om achter mijn sterke punten te komen is feedback vragen van mensen. Ik doe dit door gewoon naar de les te gaan waar docenten automatisch goede en slechte punten opmerken. Maar ik doe dit ook door dingen op internet te zetten en te kijken wat mensen daar van mijn werk vinden.
- Zwakke punten vind ik makkelijker om zelf te vinden. Maar anderen kunnen ook vertellen wat ze goed en wat ze slecht vinden.
- Ik probeer zoveel mogelijk te doen aan mijn zwakke punten. Ik probeer altijd een beetje voor te lopen zodat ik niet alles op het laatste moment moet doen, het lukt niet altijd, maar dat is ook niet altijd mijn schuld.
- Een ander punt is dat ik soms te snel tevreden ben, omdat ik het eigenlijk zat ben om weer met hetzelfde bezig te zijn. Ik heb het gevoel dat ik hier al aardig vorderingen in maak. Ik vind het minder erg om telkens maar weer te verbeteren en te verbeteren. Omdat ik in mijn achterhoofd houd dat het eindresultaat waarschijnlijk veel beter wordt.

Dat waren dus de eerste drie periodes van animatie. Bedankt voor het lezen, lieve bloglezertjes en misschien tot over weer negen maanden!

Hou Doe